Tamamen kafamdan uydurduğum istatistikler sonucunda. Dünya üzerinde yaşayan insanların %99.9 unun papatya falına "seviyor" cümlesiyle başladığını fark ettim.
Muhtemelen bunun sebebi, onun bizi seveceği yönündeki umudumuz olmalı.
Bunun yanında insanların %0.1 i papatya falına "sevmiyor" diyerek başlıyor. Ve yine hiç bir araştırmaya dayanmayan tespitlerim sonucu fark ettim ki, sevmiyor-seviyor-sevmiyor-seviyor sırasını izleyen insanlar falın sonunda daha mutlu oluyor.
Çünkü onlar daha en başında bu hayatta her şeyin istedikleri gibi gitmeyeceğinin bilincindeler, onlar umut denen şeyi zamanla yavaş yavaş öğrenip ona sıkı sıkı sarılıyorlar, onlar aşka bir sıfır yenik başlayıp, kazandıklarında değerini daha iyi biliyorlar ve kusura bakmayın ama onlar sizden bizden daha orjinal insanlar ki herkesin yaptığını yapmıyorlar.
Eğer bir türlü amaca ulaşamıyorsanız, en başa dönün ve yönteminizi değiştirin, eminim her zaman yeni ve farklı çözüm yolları bulunacaktır.
Şu yukarıdaki güzel resime bakarken ben bunları düşündüm ya siz?
Bazen herkesin göremediğini görmek önemlidir. Sanat da böyle bir şey değil mi zaten.
"Yaratıcılık insanlara hata yapma imkanı verir, Sanatsa bu hatalardan hangisine sahip çıkacağını bilebilmektir."
