gözlerin şu solgun bedenimden içeri bi kere bakamadı ki...
sen beni değil, senin kafandaki beni bekledin hep ...
ama ben o değilim ....
ben o olamam ...
o kafandaki adam gerçek değil, o hiç değişmez ..
oysa hayat öle değil,sürekli değişir ...
Hayatda yapmam dediğin şeyleri yaparken bulursun kendini
nefret ettiğini seversin, çok severken nefret edersin ..
Bu hayatda herşey bizim için değil mi sevgili?
Şimdi bana kızıyorsun neden gittin diye...
ben gitmedim ki sevgili ben kaçtım ...
dönüşü olmayan yollara seni de sokmaktan korkup kaçtım
kimse bana bir madalya takmıycak bu mağlup savaşın ardından
ben yine çadırıma dönüp, yerde durmadan mücadele eden karıncalarla dertleşmek istiycem
onlarda dinlemiycek beni işimiz var diye ..
en azından onlar dürüst
beni dinliyorum diyen o kadar insan kandırdı ki be sevgili...
Şimdi sende git, o öntargılarını da al git...
ben mükemmel değilim olamıycam
benimle övünemiyceksin hiç arkadaş sohbetlerinde...
yanında erkek gezdiriyorum diyemiyceksin...
bir günün ötekini tutmıycak...
dondurma yerken çay içicez bazen...
Ulaşılmaz hayallerin, fiyakalı karakterleri olucaz
Değişmeyecğini bildğimiz şeyler hakkında kafa patlatıp
Bir kelebeğin ömrü üzerine akıl yürütmeler yaparken içimiz geçicek...
Ve o günün sabahında doğan güneşe şükredicez defalarca ...
Şimdi soruyorsun sen ne yapacaksın bensiz diye ...
Ben yok olucam sevgili, güneşim sönecek, karanlığa dönücem..
yıllar sonra bir parkta dilek tutmak için taş attığın o kuyunun dibinde
sana yanıt veren bir yankı olarak beliricem...
Ama;
Bunada İnanmıycaksın ki sen yine ...
