Amansız Zamansız #2

Şiiri bıraktım.
belki zirvede değil ama tadında.
zaten;
Kelimeler komposto olmayı bırakmışsa şiir bitmiştir. 

Bitti derken biten tek şey

Yıllanmış duvarın üstüne saran yeşil sarmaşık

Alışık olduğum çözüm kaçmaktı belki,ve olay karmaşık

Bir farkla giden sayılardır ardışık

Adı ardışık ama yan yana olamazlar hep bir fark var arada

Bak sana ben de tek sayıyım artık açık açık.

Van gogh tablosuna bakıp, saatlerce sarı rengi konuşmak vardı

Ama boşver abi adam kaçık.

Şiire nokta koymak istedim, kafiyelerle kafayı yedim

Öğrenemediklerim yüzünden öğretmen oldum

“Şu murat hoca çok başka adam ya” cümlesinde dumur oldum.

10 saçma şey söyleyip 1 orijinal cümle kurmak mantıklı,

Yada seçersin 1 cümle söyleyip, beklersin orijinal algılanmayı.

Bak yine yaptın kafiye kurdun, sendin benim kurdum, yine oturdum ne cümleler kurdum.

Rüyalarda görülen, saçma sapan koşuşlar, hep almanca konuşurum rüyalarımda, anlamak gerekir bazen alemi, bir cümle esrarın ardında. Küçük bir alem kurdum kendime, darmadağın et diye gel demedim sana, gel bir ev de sen kur diye. Ama hatalıydım, hataya kadar yürüsem geçmez ateşim, boşver affet de gel bir film izleyelim. Fıskiye yaptırayım dedim geçen okulun ortasına, su medeniyettir ağa, taklit yapıyorsun dediler, kaynar sular boşandı, akıllı yoksa iş yapar bu deliler, ve deliller.

Dünya değişir, amansız ve zamansızsan eğer, sen söylersin söylenmemiş bir iki cümleyi, bazı şeylere çok şaşıp, bir kum tanesi üzerine kafa yürütmeyi, kafa yok ağa bunlarda, bu kadar yazı yazdım, kimse okumadı, hadi lan ordan, sanki sen evde otururken yediğin şeker yüzünden karnın ağrımadı. Aslında burada okuduğum hiçbir cümle boş değil ağa, ama sıfat yoksa önünde cümlelerin tartışılmaz, ama edebiyatçı kisvesi aldıysan bir cümlenin içinden kolay kolay çıkılmaz.

Ne diye başladım nereye gitti, sen söyle ve takrar et bitti, bitti ..

Yaradan cümlenin sonuna nokta koyana kadar güzelim, mürekkebim olacaktır damlayan banyo havlusundan.