tenine dokunan kara bulutularda üşürsün;
sağnak yağar anılar üzerine;
durmak vesilesisyle bir fasıl bekletirsin hayatı
bir fasıl;
bir ölüm bir nehir bir gökyüzü
ıslak olması gözlerinin
hiçbirşey ifade etmez
kelimeler zaten çığlıksızdır
kelimeler,suluboyası biten ressam.
kelimeler birdaha diriltilemez
belki efsaneydi kelimeler
iki şehir gibi
sodom ve gomore gibi.
ama bir tını gelir.
gitmez bidaha diyemem
gider.
gidene kadar beyinciğindeki damarlarına ulaşıp nüfus eder
küçük kördüğün mercimekten de mercimek kuvve-i hafızanda.
tenine dokunan kara bulutlar, tenindeki çarpışmalar
dolu yağdırırlar;
sen ağlarsın, endülüsü kaybetmiş krallar gibi.
duyan,
duyan bir kara kaplı dertler,
duyan varmıdır karıncanın karda yürüyen ayakseslerini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder