gündüzleri yazamıyorum.yaz günleri değil. kaşarlı menemeni seviyorum,bir de se ni met then saymıyor. tekkede görmüşler beni. halbuki aynalardan kaçıyorum. bu ara arabalara ilgim var. bir car z uzaktasın bana. söylemediğin selamları ilettim eski müstakbel sevgililerine. nesli tükenmekte olan bütün kalemleri toplattılar. insanlar ne korkunçluklar ne katliamlar yapıyor. tütünü yasaklıyorlar mesela. hemde tavanı var diye. demek evsiz ve tavansızlar içebilir. ve tiryakiler giremez diye bir tabela hazırlamıyorlar.
insanlar ne korkunç sıklıkta kötü şeyler yapıyor. öğretmenlerim de yapıyor. bir keresinde çay içmeyen insanların arasında kaldım. avuç içlerim terledi, şak ak saçlarım titredi. sen yoksun demek varlığının fiziksel boyutlarını dar açı üçgenlerle hesaplamak gibi geliyor bana. doğru ya, yoktan var ediyor rabbim. insanlarsa varları yok etmek için yarışıyor. ekmek yok dedi geç enlerde ve boylarda bir fırıncı. sıcak ekmek bulamayınca utanıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder